Łotwa

Słynny kombajn Bizon.

Pałac z XVIII-ego wieku w Pilsrundale . 138 pokoi i około 7000 m2!

Jest to najwspanialszy przykład sztuki barokowej na Łotwie i jak widać ze stylu, coraz bardziej zbliżamy się do Sankt Petersburga...

Tervete. Jedna trzecia rozciągającego się tutaj lasu sosnowego (czyli ok. 1260 hektarów) została przekształcona w Park Krajobrazów Leśnych, gdzie można teraz robić bardzo przyjemne i romantyczne przechadzki (wijące się strumyki, drewniane mostki, nieskażone cywilizacją malownicze zakątki...). Jeśli macie romantyczną duszę człowieka z lasu, warto tu pospacerować!

Dalej w drogę! I wciąż te wspaniałe krajobrazy rozciągające się przed naszymi oczami.

A jeśli zgubicie się na Łotwie, wcale nie jest tak trudno odnaleźć właściwą drogę. Wystarczy skierować się do najbliższego domu...

Morze Bałtyckie wieczorem. Można tu poszukać bursztynu, ale z tym to jak z grzybami: trzeba chyba znać dobre zakątki!

Dość często można tu zobaczyć drewniane domki z poprzedniej epoki. Oczywiście zamieszkane, chronią przed zimnem i deszczem część z 800 000-nej ludności Rygi, a poza tym niewątpliwie dodają uroku miastu.

Pomnik Wolności Brivibas Piemineklis jest tym dla Łotyszy, czym Statua Wolności dla Amerykanów. Został zbudowany w latach 1920-1935 i liczy 42 metry wysokości. Kobieta stojąca na szczycie, zwana przez Łotyszy Mildą, trzyma w swych rękach trzy złote gwiazdki symbolizujące trzy historyczne regiony Łotwy.
W czasach ZSRR, by uniknąć rozebrania pomnika, przekonano radziecką władzę, iż postać ta to Matuszka Rossija podtrzymująca w swych rękach trzy republiki bałtyckie!

Kościół Św. Jakuba (ok. 1225r.). Jedna z legend miasta opowiada, iż widoczny na zdjęciu, wystający z wieży dzwon zaczyna dzwonić, gdy obok kościółka przechodzi niewierna żona...

Dla tych, którzy mają ochotę zadać "to" pytanie: gdy my byliśmy w jego pobliżu, na szczęście panowała cisza...

Jeden z mostów na Dźwinie, gdzie szosę dzielą wspólnie samochody i tramwaje... samochody i tramwaje...

Pamiątka nie tak dawnych jeszcze czasów... Czyżby inspirację czerpano w Egipcie?

Akademia Nauk. Ryga (podobnie jak Tallin czy Warszawa) również się nie uchroniła i także otrzymała "stalinowski prezent". Łotysze nazywają go urodzinowym tortem Stalina.

Nasz pierwszy problem z samochodem. I wcale nie ten najmniejszy! Wyjeżdżając z Rygi nasz samochód odmawia nam posłuszeństwa: nagle na autostradzie w silniku coś zgrzyta, chrzęści i tylko siłą rozpędu (bo silnik już nie pracuje!) zjeżdżamy na pobocze. A tam zostajemy unieruchomieni na dobre. Bez wchodzenia w szczegóły powiem tylko, iż następną noc spędziliśmy pod warsztatem Renault, a nazajutrz po kolejnych perypetiach udaje nam się znaleźć inny warsztat, gdzie sprawni mechanicy obiecują się wymienić nasz silnik na wyjęty z innego samochodu.

Jak wielu Łotyszy pochodzenia rosyjskiego, nasi mechanicy mówili tylko tym językiem, co w naszym przypadku okazało się bardzo przydatne. Ja musiałam robić za tłumacza, starając się przypomnieć mój rosyjski wyniesiony ze szkoły... (Przy okazji nauczyłam się, jak się mówi po rosyjsku "silnik" -a mianowicie: "dwigitiel"!) Jednak nasza przygoda nie skończyła się tak szybko: pozostaliśmy tu 3 dni, noce spędzając w naszym samochodzie umieszczonym w warsztacie...

A co do rachunku, musieliśmy poważnie nadużyć naszych funduszy!

Tak więc mając więcej czasu, niż to było przewidziane, poświęcamy go na dalsze zwiedzanie Rygi.

Wyżej: katedra Doma Baznica (1211r.), największy kościół w krajach nadbałtyckich, zawierający organy (1601r.) swego czasu jedne z największych na świecie.

Obok: jeszcze jeden relikt przeszłości...

Ostatniego dnia, gdy przychodzi do opuszczenia Rygi, Andriej- szef naszych mechaników zaprasza nas na obiad do pobliskiej restauracji...

Zatrzymujemy się na obiad w łotewskim lesie i... kto by przypuszczał: od razu trafia nam się coś do jedzenia! Dziesięć minut w lesie i wychodzimy z takimi zbiorami. Trzeba przyznać, że jeszcze nigdy nie spotkaliśmy się z takim zatrzęsieniem grzybów. Dobry omlet był w perspektywie... Mniam, mniam!!!